NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
قُتَيْبَةُ
بْنُ سَعِيدٍ
عَنْ اللَّيْثِ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
يَعْنِي
ابْنَ غَنَجٍ
عَنْ نَافِعٍ
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
دَفَعَ إِلَى
يَهُودِ
خَيْبَرَ
نَخْلَ
خَيْبَرَ
وَأَرْضَهَا
عَلَى أَنْ
يَعْتَمِلُوهَا
مِنْ
أَمْوَالِهِمْ
وَأَنَّ
لِرَسُولِ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
شَطْرَ
ثَمَرَتِهَا
İbn Ömer (r.a.)'den
rivayet edildi ki:
Rasûlullah (s.a.v.),
Hayber'in hurmalıklarını ve arazisini kendi mallarını kullanarak işlemeleri ve
bakmaları için Hayber yahudilerine verdi. Çıkacak meyvenin yarısı Hz. Nebi'e
ait olacaktı.
İzah:
Müslim, müsâkât; Nesâî,
eymân
Hz. Nebi (s.a.v.)
Hayber'i fethettikten sonra arazilerini ganimet olarak almıştı. Hayberliler,
kendilerinin tarım sahasında daha mahir olduklarını söyleyerek arazilerin
bakım ve işlenmesine talip oldular. Çıkacak mahsulün yansı Rasûlullah'a,
yarısı da yahudilere ait olacaktı. Ayrıca bahçe ve tarlaların bakımı için
gerekli olan âletler, Hayberliler tarafından temin edilecekti.
Hadis-i şerif, bahçenin
bakımı için gerekli olan çapa, traktör gibi âletler işçi tarafından olmak
üzere yapılan müsâkâtın caiz olduğuna delildir.